Text size: A-A+

NOWY PATRON SALI HISTORYKÓW W JEDYNCE

Od kilku lat w naszej szkole realizowana jest innowacja organizacyjno-metodyczna pt. „Znani badacze historii patronami Sali Historyków”.

Nauczyciele realizujący innowację: Monika Babiak, Beata Wachowiak.

Pierwszym patronem Sali Historyków był Rudolf Virchow, który urodził się w naszym mieście. W ubiegłym roku obchodziliśmy dwusetną rocznicę jego urodzin.

W bieżącym roku szkolnym Patronem Sali Historyków został profesor Kazimierz Michałowski. Właśnie w tym roku, czyli w roku 2022, Muzeum Narodowe w Warszawie obchodzi pięćdziesięciolecie otwarcia Galerii Faras. W tej właśnie Galerii prezentowane są najważniejsze odkrycia profesora Michałowskiego.

Kazimierz Józef Marian Michałowski (ur. 14 grudnia 1901 w Tarnopolu, zm. 1 stycznia 1981 w Warszawie) – polski archeolog, egiptolog, historyk sztuki, członek Polskiej Akademii Nauk, profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego. Twórca polskiej szkoły archeologii śródziemnomorskiej i prekursor nubiologii. Z jego inicjatywy w 1936 roku polscy archeolodzy z Uniwersytetu Warszawskiego rozpoczęli prace archeologiczne w Edfu w Egipcie.

Od 1939 roku był zastępcą dyrektora Muzeum Narodowego w Warszawie, gdzie zajmował się organizacją Galerii Sztuki Starożytnej, udostępnionej publiczności w 1949 roku, a następnie Galerii Faras, otwartej w 1972 roku. Zorganizował wiele wystaw, na których prezentowano zabytki pozyskane z wykopalisk prowadzonych pod jego kierownictwem.

Galeria Faras w Muzeum Narodowym w Warszawie otrzymała nazwę od miejsca, które było stolicą północnego królestwa Nubii (dzisiejszy Sudan). W latach 1961–1964 przeprowadzono tu wykopaliska ratunkowe pod kierownictwem prof. Michałowskiego. Badania te były częścią projektu, tzw. Kampanii Nubijskiej, prowadzonej pod patronatem UNESCO, której celem było ratowanie zabytków przed zalaniem wodami Nilu, w związku z budową Wysokiej Tamy Asuańskiej. Odkryto wówczas ruiny średniowiecznej katedry biskupów Pachoras, a wraz z nimi malowidła o tematyce religijnej datowane od VII do XIV wieku. Zespół tak zwanych „fresków z Faras” liczący ponad 150 malowideł, okazał się jednym z największych i najciekawszych odkryć Kampanii Nubijskiej. 67 malowideł i część kamiennej dekoracji architektonicznej katedry, a także innych kościołów i budowli w Faras, epitafia lokalnych biskupów i kapłanów oraz miejscowe wyroby rzemieślnicze, w tym malowane naczynia ceramiczne znajdują się w Galerii Faras im. Profesora Kazimierza Michałowskiego w Muzeum Narodowym w Warszawie. Pozostałe zabytki odkryte w Faras znajdują się w Muzeum Narodowym Sudanu w Chartumie.

Szczególnie ważnym odkryciem jest fresk przedstawiający Świętą Annę otaczaną kultem w dawnej Nubii (dzisiejszym Sudanie). Święta Anna była matką Marii, Matki Bożej, a zatem przodkinią Jezusa Chrystusa. Badania wykazały, że Nubijki ze względu na cudowne poczęcie córki przez świętą modliły się z nadzieją na jej wstawiennictwo i wysłuchanie. Prośby mogły dotyczyć potomstwa, pomyślnego rozwiązania oraz zdrowia i życia własnego i swych dzieci. Według S.Jakobielskiego treść napisu w registrach pionowych fresku brzmi: „Święta Anna Matka Bogurodzicy”.

Wizerunek świętej Anny z Faras wykorzystywano jako logo Muzeum Narodowego w Warszawie.

Profesor Michałowski był członkiem wielu krajowych i zagranicznych akademii, towarzystw naukowych i instytutów: Accademia Nazionale dei Lincei, British Academy, Deutsche Akademie der Wissenschaften zu Berlin, Heidelberger Akademie der Wissenschaften, Sächsische Akademie der Wissenschaften zu Leipzig; Prezydium Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej Polskiej Akademii Nauk, Komitetu Nauk Orientalistycznych Polskiej Akademii Nauk, Archaeological Institute of America, Deutsches Archäologisches Institut, Institut d’Egypte, Institut d’Égyptologie de l’Académie Tchéchoslovaque des Sciences, Institut Français d’Archéologie Orientale au Caire; Polskiego Towarzystwa Archeologicznego (przewodniczący 1953–1957 i honorowy członek), Society for Nubian Studies (przewodniczący od roku 1972), Association Internationale des Égyptologues (wiceprzewodniczący Komitetu Honorowego od roku 1976), Association Internationale d’Epigraphie Latine (wiceprzewodniczący), Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (sekretarz generalny 1949-1952), Association Internationale d’Archéologie Classique, Société Archéologique Grecque, Stowarzyszenia Historyków Sztuki; członek École Française d’Athènes[15]. Piastował funkcję przewodniczącego Comité International des Experts pour le Sauvetage des Temples d’Abou Simbel UNESCO (1961-1970), Comité International pour les Musées d’Archéologie et d’Histoire ICOM (1965-1971). Był ekspertem UNESCO pour les Musées et Fouilles Archéologiques d’Algérie (1966) oraz członkiem Comité des Experts de l’UNESCO pour Mohendjo-Daro (1969). Otrzymał tytuł doctor honoris causa uniwersytetów w Strasburgu (1965), Cambridge (1971), Uppsali (1977).

29 października 1947 prof. Michałowski został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski „za zasługi położone w zabezpieczeniu arcydzieł kultury polskiej”, a 21 lipca 1977 Orderem Budowniczego Polski Ludowej. Był także laureatem Nagrody Państwowej I i II stopnia. Ponadto został odznaczony: Orderem Sztandaru Pracy I klasy, Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (za kampanię 1939), Złotym Krzyżem Zasługi (1951); egipskim Orderem Republiki II klasy, syryjskim Orderem Zasługi I klasy, Krzyżem Oficerskim i Komandorskim francuskiej Legii Honorowej, Krzyżem Komandorskim Orderu Korony Włoch, Krzyżem Komandorskim greckiego Orderu Feniksa, Wielkim Krzyżem Oficerskim belgijskiego Orderu Leopolda.

Kazimierz Michałowski aktywnie działał na rzecz popularyzacji archeologii śródziemnomorskiej. Przetłumaczył i udostępnił W.H. Boultona Wieczność piramid i tragedia Pompei (1958) oraz szeroko upowszechnił wyniki prac wykopaliskowych prowadzonych w Edfu. Pisał dla „Stolicy”, poruszając zagadnienia starożytności w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie. Wygłaszał liczne wykłady, prowadził seminaria poświęcone starożytności, których społecznym efektem był niezwykły wzrost zainteresowania tą dziedziną nauki; w jego publicznym wykładzie w Muzeum Narodowym w Warszawie w 1957 roku o sztuce starożytnego Egiptu uczestniczyło aż 5000 słuchaczy. Był konsultantem przy filmie Faraon (1966) w reżyserii Jerzego Kawalerowicza.

Nazwiskiem Profesora nazwano Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej UW oraz Galerię Faras w Muzeum Narodowym w Warszawie. W 2001 r. Poczta Polska wydała nakładem 200 tys. sztuk kartę pocztową z okazji setnej rocznicy urodzin prof. Michałowskiego z wizerunkami jednej z naw katedry w Faras oraz postaci profesora. W ogrodach Muzeum Egipskiego w Kairze znajduje się popiersie prof. Michałowskiego, a w zbiorach Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego wiele pamiątek po nim. Nazwiskiem profesora nazwano ulice w Częstochowie, Malborku i Słupsku.

W 2015 roku Gimnazjum Publicznemu w Podkowie Leśnej nadano imię Kazimierza Michałowskiego.

Uczniowie klas starszych naszej szkoły poznali dokonania profesora Kazimierza Michałowskiego podczas lekcji historii, gdzie mogli uczestniczyć w wirtualnym spacerze po Muzeum Narodowym w Warszawie i dokładnie obejrzeć zbiory Galerii Faras otwartej 50 lat temu.

Prezentacje multimedialne zostały uzupełnione przez Michalinę Chmielewską, Zuzannę Daśko, Olimpię Kurlapską, Helenę Myszkę, Zuzannę Santkiewicz – uczennice klasy 8a.

 

Tekst: Beata Wachowiak

Zdjęcia: Monika Babiak

Źródła: Muzeum Narodowe w Warszawie, podkowalesna.pl, focus.pl, polskie radio.pl

Autor

Tłumacz:

Wirtualna Gazetka Szkolna

Facebook Pagelike Widget
Tłumacz »
Skip to content